توسط ادمین
| پنجشنبه بیست و هفتم آذر ۱۳۹۹ | 16:21
فدای صاحبم
گرچه پایم در گِل است اما دلم می دود سوی نگارین دلبرم
ای تمام ذوق و شوق قلب من گرچه محرومم و لیکن عاشقم
با همه عیبم تو دستانم بگیر با تمام عذرهایم، طالبم
طالب وصل گل روی توام جای عشّاق جهان من نایبم
سالک و مجنون راهت گشته ام هر قدم نام تو شد، ذکر لبم
ذکر مهدی ورد صبح و شام من جان من باشد فدای صاحبم